Jony Ive در مورد زندگی و طراحی – قبل و بعد از اپل صحبت می کند

برای من معنادار است. ما در دنیایی زندگی می‌کنیم که در آن مطلق‌ها بر تفاوت‌های ظریف چیره می‌شوند، جایی که بلندترین صداها بیشتر از باهوش‌ترین صداها مورد توجه قرار می‌گیرند، جایی که مردم آن‌هایی را که نظراتشان با نظرات خودشان متفاوت است را طرد می‌کنند. اگر واقعاً در مورد دیگران و سایر دیدگاه ها کنجکاو باشیم، فقط می تواند درک بهتری ایجاد کند و درگیری کمتری ایجاد کند.

در LoveFrom، گروه خلاق مستقر در سانفرانسیسکو که من با همکاری نیوزون در سال 2019 تأسیس کردم، دفاتر در مقایسه با Apple Park کوچک هستند، اما به همان اندازه باز هستند. (در همان سالی که او شرکت را تأسیس کرد، از اپل استعفا دادم و گفتم که احساس مسئولیت می‌کند تا کاری مهم انجام دهد و از آموخته‌هایش برای حل مشکلات جدید استفاده کند.) هیچ دیوار جداکننده‌ای وجود نداشت که فضا را تقسیم کند. دفتر مملو از گفتگوهایی است که گاهی اوقات در دفتر آیو دور از میزش، رستوران های خواهر کوتوگنا و کوئینس ادامه می یابد.

جانی آیو، مدیر سابق طراحی اپل، نسبتاً به ندرت با مطبوعات صحبت می کند، و به نظر واضح است که یک دلیل این است که او همیشه سوالات یکسانی را می پرسد و در نهایت داستان های مشابهی را تعریف می کند.

اما برخی از مصاحبه ها کمی بیشتر را آشکار می کند، همانطور که در آخرین ملاقات او با مجله WSJ دستیار سردبیر الیزا لیپسکی-کاراس…

او می گوید: «اینجاست که هیجان انگیز می شود. شما یک ایده دارید – که ثابت نشده و حل نشده است، زیرا یک ایده حل شده یک محصول است – و تنها چیزی که در مورد ایده قابل لمس است، مشکلات است. وقتی کسی می گوید ممکن نیست، و تنها چیزی که به شما نشان داده می شود این است که چرا ممکن نیست، باید متفاوت فکر کنید و رفتار کنید. [You have to say]از جای شجاعت، من معتقدم که ممکن است.

یک چیز شگفت‌انگیز در مورد رویکرد آیو این است که مکالمه، به جای طرح، نحوه شروع یک پروژه است. اندیشیدن – سپس صحبت از این فکر – ماده خامی است که او با آن کار می کند. آیو می گوید: «زبان بسیار قدرتمند است. “چه [I say] من می خواهم یک صندلی طراحی کنم، فکر کنید چقدر خطرناک است. چون همین الان گفتی صندلیتو فقط به هزار ایده نه گفتی